Back to Basic

Hallo allen!
Hier weer een spannend reisverslag!

Het afgelopen weekend zijn wij met onze groep op een 3-daagse cultuurtrip geweest naar Eco resort Sutikamia. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik hier in eerste instantie best tegen op zag.. twee dagen in de natuur slapen.. wie weet wat voor rare insecten of beesten er nu weer zouden opduiken.

Op vrijdag werden we om 7 uur s ’ochtends bij ons appartement opgehaald met een bus. Hierbij stond onze reisleider Ralph ons al enthousiast op te wachten. Onze andere reisleider, Yvonne, was al op de plaats van bestemming. We zouden eerst +/- 4 uur afreizen met de bus naar Atjoni en vanaf hier per boot doorreizen naar het dorpje Botopasie.

Zodra we onderweg met de boot waren leek het alsof we echt een andere wereld van Suriname in gingen. Rust, veel meer groen, hier en daar popten ineens een paar tipihuisjes op maar het oogde relatief onbewoond. De rivier (Surinamerivier) was een ietswat wild water, hier en daar ineens een paar immens grote stenen wat boven het water uitstaken en stroomversnellingen waar je liever bij uit de weg bleef met de boot. Afijn, Ik had mijn zwemvest netjes aan haha.

We waren ongeveer 2 uur onderweg toen wij stopen bij een prachtig resort: palmbomen, mooie bloemen en een aantal huisjes op een ietswat geheuveld landschap. Hier zouden wij de komende 3 dagen verblijven, super vet!

In eerste instantie was het tijd om lekker even bij te komen van de reis. Een warme maaltijd was voor ons klaargemaakt: Bami met kip en niet-scherpe pindasaus(wat het dus wel was!!).
Nadat we allemaal weer een beetje waren bijgekomen was het tijd om de kamers te verdelen. We mochten kiezen: of in huisje waar 7 bedden samen stonden of in een huisje verderop in een hangmat. Ik en Ellen besloten met zijn tweeën onze nachten in een hangmat door te brengen. De rest van de groep koos voor het bed. Ons huisje bevatte dit keer gelukkig geen gekko’s of muizen, dus ik was gerustgesteld.

Nadat alle bedden en hangmatten in orde waren was het tijd om eens een bezoekje te brengen aan het dorpje Botopasie welke op ongeveer 5 minuutjes lopen lag. Zodra wij het dorpje inliepen waande ik mij in een totaal andere wereld dan dat ik tot nu toe in Paramaribo stad had gezien. Dit was nou écht Suriname zoals ik het mij had voorgesteld. Een weg van zand, kleine huisjes van riet waar een heel gezin in leek te leven, vrouwen uit het dorp welke gezamenlijk bezig waren om koekjes te maken. Eigenlijk was er geen teken van het moderne leven zoals ik het in Nederland ken. Echt een hele aparte gewaarwording.

In het dorp kregen wij te zien hoe je een mand kunt maken door het vlechten van bladeren en hebben wij met de kinderen uit het dorp gespeeld. Ook hierin zag je grote verschillen met de kinderen van Nederland: het overgooien van een simpele tennisbal gaf deze kinderen het grootste plezier. (en mij toch stiekem ook wel).

Uit het dorp zelf liep ook een tweetal mannen met onze trip mee, zij waren geen vaste begeleiders van het eco resort maar vonden het altijd erg leuk om te helpen, vertelde Yvonne ons. Zo hadden zij ook (vrijwillig) meegeholpen aan het bouwen van de hutten waar wij in sliepen.

Eenmaal weer bij ons hutje hebben we nog even lekker gezwommen in de Suriname rivier. Heerlijk zo’n frisse duik en wat een prachtig uitzicht.
Rond 19:00 werden we opnieuw verwend met een lekkere broodmaaltijd en aan de avond mochten wij onze eigen invulling geven. Eerst nog maar weer even lekker gezwommen totdat het donker was en ’s avonds gezellig een spelletje weerwolven met de mannen uit het dorp en onze reisbegeleiders. Rond 10 uur was het tijd om onze bedden in te kruipen, in het geval van mij en Ellen, onze hangmatten in te komen. (Dit was overigens nog best een uitdaging) Boven verwachting heb ik hierin toch heerlijk geslapen!

De volgende dag moesten we op tijd weer aan de ontbijttafel zitten. De eerste afwasgroep had rond half 8 onze borden etc. al afgewassen in de Suriname rivier (ja, écht waar).
Rond 9 uur zouden we aan een wandeling beginnen naar het dorpje Pikin slee.

Nadat wij onze broodmaaltijd hadden genuttigd was het eerst weer tijd om het één en ander af te wassen. Ik Ellen en Anouk waren aan de beurt. Wat hebben wij hard gelachen toen de eerste borden en glazen in werden gezeept om vervolgens in de rivier te worden afgespoeld. Af en toe een golf van water wanneer er weer een bootje langs kwam varen en maar oppassen dat onze vaat niet mee terug gesleurd zou worden terug het water in. Wát een beleving!

Rond 9 uur hadden wij de afwas netjes klaar en was het tijd om te beginnen aan de wandeling. Samen met Ralph onze reisbegeleider en Darwin, een bewoner van het dorp liepen we de jungle in om te beginnen aan een +/- 2 uur durende wandeling. Tussendoor konden wij kennis maken met aparte vruchten, planten en beesten die voor ons nog onbekend waren. Eenmaal aangekomen bij het dorpje Pikin slee hebben we gekeken bij een atelier waar van alles en nog wat in elkaar werd gekunsteld met hout. Wat heel erg mooi was om te zien is dat zij hiervoor hele simpele werk attributen gebruikten en toch de mooiste creaties konden maken. Vervolgens was het tijd om naar het samakaan museum te gaan. Hier kregen wij het één en ander te horen over de geschiedenis en de gebruiken van Suriname. Ook hier lagen de mooiste creatieve werken, simpelweg gemaakt met de hand!

Je kunt merken dat een simpele wandeling in +/- 30 graden en veel nieuwe indrukken toch wel wat met een mens doet, want wat waren wij allemaal moe toen wij na ons museumbezoekje in een stoel neerploften. Gelukkig mochten we de terugweg in een bootje over de Surinamerivier, wat een genot. Eenmaal thuis konden we de uurtjes daarna even lekker ons eigen ding doen: gezellig kletsen en chillen, zoals ze dat hier in Suriname doen!.

S’avonds stond er een cultuuravond in het dorp op de planning. De bedoeling was dat wij hiervoor ook een kleine act zouden voorbereiden. Helaas bevonden zich onder ons geen studenten met zang- dans of enige talentkwaliteiten dus moesten we, net zoals het hele thema van deze trip, basic denken haha. Uiteindelijk kwam daar het geweldige idee uit: DE HOKI POKI! Hoe Hollands wil je het hebben toch?

Eenmaal aangekomen bij de dorpskroeg ervaarde ik opnieuw een cultuurshock: want noemden ze dít nou een kroeg?! Voor mij oogde een rieten huisje dat volstond met de kinderen uit het dorp. De ouders van de kinderen stonden rondom het huisje, te chillen, parbobier te drinken, en hier en daar werd een jointje gerookt. Een luide, bonkende muziek galmde uit het huisje, en een behoorlijk sterke wietlucht, kwam mij tegemoet bij het binnenstappen. In het huisje stond aan de linkerzijde een koelkast en als je verder naar achteren liep stond rechts achterin een grote geluidsinstallatie. De bar, zogezegd, bevond zich met een afgeschermd muurtje achterin het huisje waar je dingen zoals parbobier, cola en andere frisdranken kon krijgen. Ik gok dat de kroeg al met al 10 bij 5 meter was.

Eenmaal binnen was het tijd om te dansen. De kinderen moesten in eerste instantie een beetje wennen aan onze aanwezigheid maar toen er eenmaal een geschikt liedje kwam en de polonaise werd ingezet was het ijs gebroken. Vervolgens werd er namens hen een culturele dans uitgevoerd waarna wij vol enthousiasme de Hoki Poki hebben ingezet. Zij leken het erg leuk te vinden en ook wij hebben genoten. Rond één uur was het tijd om weer terug naar onze slaapvertrekken te gaan. Ik was blij dat ik uiteindelijk in mijn hangmat lag.

Op de dag van vertrek hebben we niet zoveel meer gedaan. Rustig ontbijten, onze spullen inpakken en zorgen dat wij de boel schoon achterlieten. Het kwam deze dag, helaas, ook met bakken uit de lucht zetten. Om onszelf toch bezig te houden besloten wij met een aantal creatief te worden met onze vuilniszakken. Want ja, 2 uur op een boot in dit weer, daar wordt je wel nat van! Het was weer lachen en gieren.

Nadat wij uiteindelijk bepakt en bezakt, inclusief onze zelf gecreëerde regenkleding, in het boot zaten. Besloten de weergoden ons gelukkig gunstig te zijn. Uiteindelijk aangekomen op land nog even een harde stortbui waarna wij snel zijn ingestapt in de bus. Uiteindelijk heb ik de hele terugweg geslapen. Wat een geweldige 3 dagen waren dit!

Dan nog even een update over andere zaken:
Afgelopen week hebben ik en Anouk ons voornamelijk bezig gehouden met de vormgeving en uitwerking van ons project. Langzaam maar gestaag boeken we vooruitgang. Het afwachten is nog op goedkeuring van onze vakdocent vanuit school. &&Vanavond staat er een avondje stappen op de planning!

Voor nu weer genoeg leesstof en ook genoeg getypt, dus tot volgende week maar weer!!
Byeeee! Xx